dyphses (Y)
iki katlı.
dys- (Y)
Anormal, normalden sapan, ağrılı; güç, zor, hatalı, kusurlu, bozulmuş, yeterliği azalmış, hastalıkla ilgili, fena, kötü anlamları veren önek.
dysacusia, -ae (Y)
bk. dysacousia.
dysarthria, -ae(Y)
Eklemi yapan kemik bö-lümlerinin eklemin normal işlevini gör-mesini sağlayacak yapıda olmayışı; keke-melik, sözcükleri normal biçimde hecele-yerek okuyamama.
dysbasia, -ae
Yürüme güçlüğü, özellikle merkezi sinir sistemi bozukluklarında görülen yürüme güçlüğü.
duramater, -tris
Beyin ve omuriliği örten üç zardan en dışta olanı.
dysenteria, -ae(Y)
Bağırsakların anormal çalışması; ishal, dizanteri.
durities, – ci(L)
Sertlik.
dysentericus, -a, -um
Dizanteriye neden olan; dizanteride kullanılan.
durum(L)
Sert.